Μηνύματα από το σώμα : και η ψυχολογική τους σημασία / Narayan Singh Khalsa ; μετάφραση: Ράνια Καργάκου ; συνεργασία και έρευνα Βίκυ Σίμου

Περιέχει ευρετήριο

Όπως υποδεικνύει και ο τίτλος του, το βιβλίο αυτό αναφέρεται στην σημασία που έχουν οι διάφορες εξαρτήσεις και δυνατές επιθυμίες. Εν συντομία, το σώμα είναι το πιο σκοτεινό στοιχείο της έκφρασης της συνειδητότητάς μας. Όταν όλα τα άλλα αποτυγχάνουν να μας περάσουν το μήνυμα, τα σώματά μας αμφιταλαντεύονται στις περιοχές που είναι ευάλωτες στα ζητήματα που μας απασχολούν. Και όταν αυτό συμβαίνει, τότε μας προσβάλλουν αρρώστιες και συμφορές για να μας πουν αυτό που δεν παίρνουμε με λιγότερο δραστικό τρόπο επικοινωνίας. Έτσι όταν το σώμα μας δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας, θα πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά, για να καταλάβουμε το μήνυμα που προσπαθεί να μας περάσει. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει γραφεί και αυτό, αλλά και όλα τα άλλα βιβλία, από τον ίδιο συγγραφέα, για τις "σωματικές επικοινωνίες" μας, ("Ασθένειες και παθήσεις", "Αλλεργίες και Αποστροφές"). Είναι σαν "κώδικες μετάφρασης", που έχουν σκοπό να μας βοηθήσουν να ακούσουμε τα μηνύματα που προσπαθεί να μας μεταδώσει το σώμα μας. Αντανακλούν τους παγκόσμιους συλλογικούς συνδετικούς κρίκους, που βασίζονται στην εξέλιξη, της φυσικής εκδήλωσης του σώματος με τα συναισθηματικά, πνευματικά, λειτουργικά, συμβολικά, μυθολογικά και ψυχικά βασίλεια, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί με την πάροδο των χιλιετιών. Οι εξαρτήσεις είναι σωματικές "σφοδρές επιθυμίες" που αναπτύσσονται όταν δεν παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε από άλλες πηγές. Συγκεκριμένα, όπως θα γίνει κατανοητό και από την εισαγωγή στο πρώτο κεφάλαιο του παρόντος βιβλίου, οι εξαρτήσεις και οι παθολογικές επιθυμίες αναπτύσσονται όταν η φυσική μας σύνδεση με το "Υπουργείο Εσωτερικών" παρεμποδίζεται ή έχει σταματήσει. Αυτό συμβαίνει πιο συχνά κατά την διάρκεια των πρώτων, διαπλαστικών εμπειριών μας, που αρχίζουν με την σύλληψη. Αυτό που συμβαίνει είναι πως υπάρχει μια έντονη στέρηση της ανάγκης για εξάρτηση κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας, η οποία συχνά συνδυάζεται με θυμό και αμφιθυμία σχετικά με την εξάρτηση, που προκαλούνται από την συμπεριφορά "δηλητηριασμένο μήλο" των γονέων (ανάξια εμπιστοσύνης και ενδεχόμενα θανατηφόρα). Ταυτόχρονα, υπάρχει συχνά και μια ασφυκτική και δελεαστικά παγιδευτική συμπεριφορά εκ μέρους της μητέρας, έτσι ώστε το άτομο αναπτύσσει έναν "ατσάλινο ομφάλιο δεσμό" προς την "πράνα πιράνχα" συμπεριφορά της μητέρας του. Αποκτά μια απεγνωσμένη εξάρτηση προς τα χαρακτηριστικά της "αρνητικής μητέρας", και μια προσήλωση προς την "φιγούρα της Νέμεσής" της. Επίσης παγιδεύονται στην σκοτεινή πλευρά του ασυνείδητου και του θηλυκού, γιατί η μητέρα τους είχε περάσει το ξεκάθαρο μήνυμα πως το να μεγαλώσουν και να απομακρυνθούν από αυτήν, αναπτύσσοντας την προσωπική τους δύναμη, ταυτότητα και μοίρα θα ισοδυναμούσε με μητροκτονία και αυτοκτονία. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πως αναπτύσσουμε μια σχέση "εξαρτημένου παιδιού" με το Σύμπαν, που έχει τέτοια φύση ώστε μας αναγκάζει να αναζητάμε καταστροφικές πηγές και εμπειρίες, σαν αυτές με τις οποίες μεγαλώσαμε.

Δωρεά Ζαγούρη Παρασκευά -Θωμά